Katastrofa w komunikacji kwalifikowana jako przestępstwo.
Treścią przedmiotowego artykułu będzie bezpieczeństwo w komunikacji. Ustawodawca spenalizował je w art. 173 k.k. Komentowane przestępstwo charakteryzuje się powszechnością, należy to rozumieć w ten sposób, że każdy człowiek może je popełnić, przy czym nawet nie trzeba być uczestnikiem ruchu drogowego, ponieważ może to być np. pieszy, albo nawet tylko osoby znajdujące się pojeździe. Sprowadzenie katastrofy w komunikacji oznacza po prostu jakąkolwiek postać wywołania katastrofy w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym i może być ono popełnione poprzez działanie albo zaniechanie, a także musi naruszać zasady bezpieczeństwa. Co dalej istotne „katastrofą jest zdarzenie zakłócające w sposób nagły i groźny ruch lądowy, sprowadzające konkretne, rozległe i dotkliwe skutki obejmujące większą liczbę ludzi lub mienie w wielkich rozmiarach oraz niosące za sobą zagrożenie bezpieczeństwa powszechnego” (uchwała pełnego składu Izby Karnej SN z 28.02.1975 r. V KZP 2/74, OSNKW 1975/3–4, poz. 33). Tu należy podnieść, iż katastrofa w ruchu to taka sytuacja, gdy uczestniczy w niej co najmniej jeden pojazd, który to znajduje się w ruchu. Natomiast ruch lądowy to pojęcie inne, szersze niż ruch drogowy, który to odbywa się po wszystkich drogach publicznych. Bardzo ważnym dla zaistnienia przesłanek komentowanego przepisu jest, także to, aby zagrożenie życia i zdrowia wielu osób, minimum 10 lub mienia w wielkich rozmiarach było konkretne i istniało realnie. Jak należy rozumieć mienie w wielkich rozmiarach? W tym przypadku nie chodzi tu o wartość jakieś rzeczy ale o jej gabaryty, co ważne nie można całkowicie tych cech od siebie oddzielać. W tym miejscu należy nadto podnieść, że opisywany czyn przestępny ma jedynie charakter umyślny, natomiast art. 173§2 k.k. charakteryzuje się nieumyślnością. Dalsze, tj. wskazane w § 3 i 4 postaci komentowanego przepisu sprowadzenia katastrofy w ruchu mają charakter kwalifikowany (śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu), a zatem charakteryzują się już oczywiście obostrzoną odpowiedzialnością karną.
§ 1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15.
§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.