Nieudzielenie pomocy z art. 162 kk.
Art. 162 k.k traktuje na temat ochrony życia i zdrowia. Co oczywiste życie i zdrowie człowieka jest dobrem w samym w sobie, zatem udzielenie pomocy drugiemu człowiekowi, które nie skutkuje narażeniem zdrowia i życia przez osobę pomagającą według ustawodawcy staje obowiązkiem, a brak działania w sytuacji niebezpiecznej dla drugiego człowieka skutkuje narażeniem się na odpowiedzialność karną. Co ważne, nie można oczekiwać pomocy od osoby, która – w przypadku jej udzielenia sama naraziłaby się na niebezpieczeństwo. Podmiotem omawianego przestępstwa może stać się każdy człowiek, nie ma tu znaczenia np. zawód, wykształcenie, albo stan zdrowia. Dla wykonania znamion tego przestępstwa nie ma znaczenia, czy zaniechanie udzielenia pomocy ostatecznie okazałoby się skuteczne, wystarczy, że sprawca tylko rozumie, że inna osoba znajduje się w niebezpieczeństwie. Wobec powyższego sprawca popełnia przedmiotowe przestępstwo, jeżeli nie działa, a ma taką faktyczną możliwość. Art. 160 k.k. nie wskazuje konkretnego sposobu realizacji pomocy osobie będącej w niebezpieczeństwie utraty życia, nie wskazuje też czasu kiedy ów obowiązek ma być zrealizowany, wobec powyższego obowiązek ten trwa, wtedy, gdy sposobność niesienia pomocy jest po prostu możliwa i nie musi być nawet efektywna. Przedmiotowe przestępstwo można popełnić jedynie tylko umyślnie, tak w zamiarze bezpośrednim i ewentualnym, co oznacza, iż popełniający to przestępstwo musi nie chcieć udzielić pomocy, w sytuacji, gdy może ale nie podejmuje absolutnie żadnych kroków.
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.