Postępowanie w sprawie nieletnich.

Gdy poczynania nieletniego mogą wskazywać na jego demoralizację lub nieletni dopuści się popełnienia czynu karalnego do interwencji powinien wkroczyć Sąd Rodzinny. Na podstawie art. 4 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich to naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych jest stanem zaburzonej osobowości przejawiającej się w różnych negatywnych zachowaniach, zatem to pewien proces, w którym kształtuje się podatność na wpływ destruktywnego środowiska. Kolejną podstawą do podjęcia postępowania w sprawie nieletniego jest dopuszczenie się przez niego czynu karalnego, który obejmuje przestępstwo, przestępstwo skarbowe i niektóre wykroczenia. Wobec takiego nieletniego sąd może zastosować środki wychowawcze albo poprawcze. Te pierwsze przysługują wobec nieletniego, który nie ukończył 18 roku życia i wykazuje przejawy demoralizacji lub nieletniego, który dopuścił się czynu karalnego po ukończeniu 13 lat, ale przed ukończeniem 17 lat. Mając na uwadze powyższe sąd rodzinny wobec nieletniego może zastosować następujące środki:

1. udzielić upomnienia;
2. zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, do przeproszenia pokrzywdzonego, do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, do powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu
3. wprowadzania się w stan odurzenia;
4. ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna;
5. ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania - udzielających poręczenia za nieletniego;
6. zastosować nadzór kuratora;
7. skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją;
8. orzec zakaz prowadzenia pojazdów;
9. orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego;
10. orzec umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w rodzinie zastępczej zawodowej, która ukończyła szkolenie przygotowujące do sprawowania opieki nad nieletnim;
11. orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym;
12. zastosować inne środki zastrzeżone w niniejszej ustawie do właściwości sądu rodzinnego, jak również zastosować środki przewidziane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, z wyłączeniem umieszczenia w rodzinie zastępczej spokrewnionej, rodzinie zastępczej niezawodowej, rodzinnym domu dziecka, placówce wsparcia dziennego, placówce opiekuńczo-wychowawczej i regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej.

tagi:

postępowanie, nieletni, adwokat gliwice, niepełnoletni, kodeks karny