Rozbój i wymuszenie rozbójnicze.
Rozbój w polskim systemie prawnym, a konkretnie w kodeksie karnym został spenalizowany w art. 280 kk. Jest to przestępstwo przeciwko mieniu, gdzie jego istotą jest forma popełnienia kradzieży, to jest poprzez przemoc - użycie siły fizycznej, groźba jej użycia albo doprowadzenie do staniu nieprzytomności lub bezbronności, czyli niemożność okazania oporu, a ewentualne, jednoczesne użycie przez sprawcę niebezpiecznego narzędzia i to wszystko musi przekładać się na zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka. Tu należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy ofiara nie broni się, nie ma to żadnego znaczenia dla wyczerpania znamion tego przestępstwa. Co istotne, z przedmiotowym przestępstwem będziemy mieli do czynienia, gdy popełniający je sprawca przywłaszcza sobie rzecz oraz, gdy skutkiem jego zachowania będzie wydanie rzeczy. Wypada tu także wskazać, iż owo przestępstwo może być popełnione jedynie tylko z winy umyślnej.
Przestępstwo opisane natomiast w art. 282 kodeksu karnego, tu mowa o wymuszeniu rozbójniczym charakteryzuje przede wszystkim przemoc, użycie siły fizycznej, groźba zamachu na życie lub zdrowie także wobec osoby trzeciej albo groźba gwałtownego zamachu na mienie, a zatem zastosowanie agresji, a to wszystko ujęte w obojętnej formie, w kierunku spowodowania realnej obawy przez pokrzywdzonego.
W tym miejscu uwidacznia się różnica pomiędzy rozbojem, a wymuszeniem rozbójniczym, gdzie w tym ostatnim polecenie, co do przemieszczenia majątku pokrzywdzonego realizuje się w przyszłości, a w przypadku rozboju natychmiast.